Achterberg in artikel Ede Stad

Elkaars sterke kanten benutten

EDE Johan en Art Achterberg zijn met de schilderskwast in de hand geboren. Opa was schilder, vader schilderde. ,,We zijn er gewoon ingerold”, zeggen de broers. Arts vrouw Arianne doet de financiële administratie van het Edese familiebedrijf Achterberg Schilders. Rolt de kwast straks door naar de jongste generatie?

De oprichter van schildersbedrijf Achterberg, opa Johan, hield de rekeningen van klanten nog bij achterop een sigarenkistje. ,,Daarvan had hij er genoeg, want hij stond op en ging naar bed met een sigaar”, herinnert Johan (56). Opa stuurde een keer per jaar de facturen. ,,Moet je nagaan, nu hebben we aan factureren inmiddels een dagtaak”, grijnst Art (44). De familie heeft, gezeten in het kantoor op bedrijventerrein A12, genoeg smeuïge verhalen uit de oude doos. ,,Voor de oorlog ging opa met de fiets naar een klus in Maarn. Heen liep hij met het glasrek met daarop het nieuwe raam voor de klant, steunend op de trapper. Terug kon hij fietsen, dan bond hij het lege rek op zijn rug. Zo’n klusje kostte hem vijf uur”, vertelt Johan.

Opa Achterberg begon de zaak in Veenendaal in 1923. Hij kwam uit een gezin van veertien. De broers denken dat hij schilder werd, omdat alle andere ambachten al bezet waren. Hun vader Frits, geboren in 1935, ging op zijn veertiende aan de slag in het schildersbedrijf. Hij liet zich moedwillig van de Mulo sturen. Johan vertelt: ,,Opa vroeg vaak aan onze vader: ‘Ben je druk op school?’ Zo nee, dan werd zoonlief ziekgemeld door pa om hem dan te kunnen helpen in het bedrijf.”

KLUSSEN De vader van de broers nam het schildersbedrijf in 1965 over. Dat werd vroeger gewoon verwacht; hun vader had eigenlijk geen andere keuze. Of de derde generatie Achterberg deze wel heeft gehad? Johan twijfelt. Eerlijk gezegd heeft hij er nooit over gedacht om iets anders te doen. En hij voelde zich als oudste zoon toch verantwoordelijk voor het bedrijf. Hij ging mee met vader op klussen. ,,Je werd gewoon schilder. Je rolde in het familiebedrijf.” Een weekje deed Johan elders werkervaring op; als vakkenvuller bij de toenmalige Vivo-supermarkt. Dat vond hij maar niks. ,,In het schildersbedrijf heb je altijd contact met mensen. Dat is veel leuker.”

De kans dat beide broers zouden doorgaan in het schildersvak was al groot doordat ze zo ongeveer met de schilderskwast zijn geboren. ,,Wij woonden bij het bedrijf. Onze keuken diende als kantine. Medewerkers van mijn vader hielpen in hun pauze mee met invouwen van folders voor mijn krantenwijk”, vertelt Art. Hij kon net als broer Johan goed leren. Begon ook op het vwo en eindigde op de mavo. ,,Een leraar wilde mij niet eens feliciteren omdat ik met zulke minimale cijfers slaagde.”

BAAS ,,Tja je rolt er gewoon in”, zegt hij over zijn keuze voor het schildersvak. ,,Als je weet dat je in het schildersvak een boterham kunt verdienen, waarom dan niet?” Hij haalde zijn papieren voor een eigen onderneming, want Art wilde wel graag een eigen zaak. Waarom? Art heeft daar nooit zo bij stil gestaan. ,,Ondernemer worden zit in je. Is het gedrevenheid? Eigenwijs? Misschien wel.”

Hij begon op zijn 21ste voor zichzelf in Ede. Zijn broer heeft dan al het oude familiebedrijf overgenomen. In 2010 besloten beide broers hun krachten te bundelen en samen verder te gaan als Achterberg Schilders in Ede. Art wordt directeur/eigenaar van het bedrijf. Johan komt in loondienst en wordt planner. De jongste broer is op papier dus de baas van de oudste. Johan zegt daar geen problemen mee te hebben. Voor hem voelt het niet dat Art de baas is. Ze benutten op deze manier elkaars sterke kanten. Art haalt veel werk binnen doordat hij een makkelijke prater is.

Johan: ,,Hij is echt een regelaar, een netwerker.” De oudere broer daarentegen heeft de gave om een bepaalde rust te bewaren. Iets wat broodnodig is voor zijn functie van planner. ,,Johan is iemand die altijd wil werken. Hij is als eerste op de zaak. Dat win ik nooit van hem”, grijnst Art. Johan staat ook iets dichter op het personeel doordat hij altijd op de werkvloer is, erkent Art. ,,Als er iets is zullen ze eerder naar Johan komen dan naar mij.”

OPVOLGER Volgens Arianne houdt haar man van doorpakken. Hij is er niet van om trots achterover te hangen en zijn zegeningen te tellen. Nou ja, vooruit dan: ,,Bij de kerstborrel ben ik dan toch wel even trots. Als je je realiseert: we hebben veertig man personeel en er rijden 24 autootjes met je naam rond.”

Thuis proberen beide echtelieden het zo min mogelijk over de zaak te hebben, al lukt dat niet altijd. ,,We wisselen ook gewoon uit hoe onze dag is geweest, net als ieder ander echtpaar”, vindt Arianne. ,,Ja want overdag zien we elkaar niet vaak”, vult Art aan. Net zomin als hij de hele dag optrekt met zijn broer. Ieder heeft taken op andere plekken. Art is veel buiten, Johan is binnen en Arianne heeft haar vaste plek bij de receptie. ,,De kunst is om een en ander af te bakenen, zegt Arianne. ,,Zodat je privé niet door je werk wordt opgeslokt.”

Spijt van hun keuze voor het schildersvak hebben de broers niet. Achterberg schilders wervelt van de dynamiek. Naast schilderen doen ze ook aan glaszetten, behangen en sinds kort stukadoren. Een potentiële opvolger? Die moet bij Art vandaan komen, zegt Johan. Geen van zijn zes kinderen heeft interesse in het schildersvak. Diep in hun hart hopen Art en Arianne (45) dat één van hun drie zoons het familiebedrijf overneemt. De meeste kans dichten ze toe aan hun jongste van negen. Art lachend: ,,Diverse personeelsleden weten het nog. Hij was net twee, ging op een emmer latex staan en zei: ‘Ik word later jullie baas’.”

Bron: Ede Stad 03-01-2018